ನನ್ನದಲ್ಲದ ಏಕಾಂತದೊಳಗೊಂದು ಸುತ್ತು

ನನ್ನದಲ್ಲದ ಏಕಾಂತದೊಳಗೊಂದು ಸುತ್ತು.

ಉಂಡು ತಿಂದು ಅಲೆದಾಡಿ ಗೆಳತಿಯರೊಂದಿಗೆ ಕಾಡುಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತ ಸಹಜವಾಗಿ ಸಾಗಿದ್ದ ಬದುಕು ಏಕಾಏಕಿ ತನ್ನ ದಿನಚರಿ ಬದಲಿಸಿದ್ದು ನೀ ಭೇಟಿಯಾಗಿ ನಿನ್ನೊಡನೆ ಸಲಿಗೆ ಅತಿಯಾದ ದಿನಗಳಲ್ಲೇ ನೋಡು.. ನನ್ನ  ಹವ್ಯಾಸಗಳು ಅಭಿರುಚಿಗಳು ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಗಳು ಬದಲಾಗಿದ್ದು ಆಗಲೇ... 

ಪ್ರತಿ ಮಾತಿಗೂ ನಿನ್ನದೇ ಆಣತಿ, ಪ್ರತಿ ಆಯ್ಕೆಗೂ ನಿನ್ನದೇ ಅನುಮತಿ, ಪ್ರತಿ ಘಳಿಗೆಯೂ ನಿನ್ನದೇ ಕಲರವ ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿಗೂ ನಿನ್ನದೇ ಹೆಸರಿನ ಜಪ!

 ನೀ ನನಗೆ ಯಾವ ಪರಿಯಲ್ಲಿ ರೂಢಿಯಾಗಿ ಬಿಟ್ಟೆದ್ದೆ ಎಂದರೆ; ನೀ ನನ್ನ ತೊರೆದು ಹೋಗುವವರೆಗೂ ನನ್ನರಿವಿಗೆ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ನನ್ನ ಖುಷಿಗಳು ನಿನ್ನನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿದ್ದಿವೆಂದು...

ಕಣ್ಣ ತುದಿಯಲ್ಲೇ ಇಣುಕುವ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಬಚ್ಚಿಡುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ ಹೇಳು ? ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ತಿದ್ದಿ ತೀಡಿದ ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಅಕ್ಷರಗಳು ಸಹ ಒಲವು ತೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಯಿತು. ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ನಿವೇದನೆಗೂ ನೀನ್ನದೋ ವಿರಕ್ತ ಮೌನ. ಆಗಲೇ ಕೆಣಕಬೇಕಿತ್ತು ನಾನು ಕಾರಣ‌. ಸಮಯ ಮೀರಿತು ಗೆಳೆಯ. ಕ್ಷಮಿಸು. ಎಲ್ಲ ಮರೆಮಾಚಿದ ನೀನು ಸಂಭಾವಿತ. ನಾನೇ ಅಪರಾಧಿ.

 ಮಿತಿಮೀರಿ ರೂಢಿಯಾಗುವ ಮೊದಲೇ ಯೋಚಿಸಬೇಕಿತ್ತಲ್ಲವಾ.. ಇಷ್ಟೊಂದು ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಕಾರಣನಾದವನನ್ನು ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಮರೆತೂ ಕೂಡ ಬದುಕಬಲ್ಲೇನಾ? ಎಂದು. ಸಲೀಸಾಗಿ ಮರೆತುಬಿಡಲು ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದು ಬರೀ ನಿನ್ನ ರೂಪವನ್ನೋ, ಗುಣವನ್ನೋ ಅಲ್ಲವೋ ಹುಡುಗ, ನಿನ್ನ ಆಂತರ್ಯವನ್ನು. ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ‌. ಅಸ್ಮಿತತೆಯನ್ನು... ನೀ ಸನಿಹ ಇದ್ದರೂ ದೂರವಾದರೂ ನನಗಿನ್ನು ನೀನು ನನ್ನಷ್ಟೇ ಸ್ವಂತ ಎನ್ನುವಷ್ಟು!!

ನೀ ಬಂದು ಹೋದ ಮೇಲೆಯೂ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡು ಬದುಕು.  ಊಟ ಉಪಚಾರ ಆರೈಕೆಗೇನೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ. ಸುತ್ತಲೂ ಸದಾ ಗಿಜುಗುಡುವ ಸ್ನೇಹಿತರ ಬಳಗ. ಆಗಾಗ ಊರು ಕೇರಿ ಓಡಾಟ ಅಲೆಮಾರಿಯಂತ ಯಥಾರ್ಥ ಜೀವನ. ಬದುಕಿಗಿನ್ನೇನೂ ಬೇಕು ಹೇಳು? 

ಆದರೂ ಎಡಬಿಡದೆ ಕಾಡುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಹಾವಳಿಗೆ ಎಂತಹ ಅಗಾಧ ನೆಮ್ಮದಿಯೂ ಸೋತು ಶರಣಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ ನೋಡು. ನೀನಿಲ್ಲದ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನಾನು ಕೂಡ ಬದುಕಿಲ್ಲ ಎಂದೇ ಗುಮಾನಿ. ನಗುವಿದೆ ಸಂತೋಷವಿಲ್ಲ. ಜೀವವಿದೆ ಆಸೆಗಳಿಲ್ಲ. ಶ್ವಾಸವಿದೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳಿಲ್ಲ.  ಆತ್ಮವಿದೆ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲ!! 

 ಈಗೀಗ ಮನಸ್ಸು ಏಕಾಂತ ಬಯಸುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲರ ನಡುವಲ್ಲಿಯೂ ನಿನ್ನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ನೀನೋ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದ ದಿಗಂತ. ಸಿಗುವುದೂ ಇಲ್ಲ. ಇಲ್ಲವಾಗುವುದೂ ಇಲ್ಲ. 

ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಇರಲಾಗದಂತ ಶಾಪ ಉಳಿಸಿ ಹೋಗಬೇಕಿತ್ತಾ? ಪೆನ್ನು ಪುಸ್ತಕ ನೀ ಬಿಟ್ಟ ಒಂದಷ್ಟು ಭಾವಗಳು ನನ್ನ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಬರುತ್ತವೆ. ನಿನ್ನ ಮೇಲಿರುವ ಅಪಾರ ಒಲವು ಕವಲೊಡೆದು ಸಾಹಿತ್ಯದೆಡಗೆ ವಾಲಿದಂತೆ,  ಯಾವತ್ತೂ ಬರಹದ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗದ ನಾನು  ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬಿದ್ದು ರೇಜಿಗೆ ಎನಿಸುವಷ್ಟು ಗೀಚುತ್ತೇನೆ. 

ಎಷ್ಟು ಬರೆದರೂ ತೃಪ್ತಿ ಎನ್ನುವುದು ಸಿಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ! ಅದು ಬಿಡು, ನನ್ನೊಳಗಿನ ನೀನಾದರೂ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತಿಯಾ? ಅದು ಆಗುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲೋ!!  ಬರೆದಷ್ಟು ಬರೆದಷ್ಟು ಇನ್ನೂ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರುತ್ತಿಯ. ಅತೀವವಾಗಿ ಅನುರಕ್ತನಾಗುತ್ತಿಯ ! ಮರೆತಷ್ಟು ಮತ್ತೆ ಜ್ಞಾಪಕವಾಗುತ್ತಿಯ..!

ಸಾಗರದ ಅಲೆಗಳಷ್ಟು ಕನಸು ಹೆಣೆದು ಬಿಟ್ಟವಳು ನಾನು. ನಿನ್ನ ಹೆಗಲಿಗೊರಗಿ ಒಂದೊಂದೇ ಕನಸನ್ನು ನನಸಾಗಿಸುವ ಕನಸು ಅದರಲ್ಲೊಂದು.. 

ಎಣಿಕೆ ತಪ್ಪಾಗಿ ಕಲ್ಪನೆ ಮುಗ್ಗರಿಸಿ ಎಡವಿ ಬಿದ್ದು ಬದುಕು ಮುರಾಬಟ್ಟೆಯಾದಂತಿದೆ ಹುಡುಗ...

 ತುಸು ನೀನೇ ಸಂಬಾಳಿಸಿ ಹೇಳು ಬಾ ಹೃದಯಕ್ಕೆ....

 ಹೀಗೆಲ್ಲ ನಡುರಾತ್ರಿಯ ಹೊತ್ತು ನಿದ್ರೆಗೆಟ್ಟು ಎದ್ದು ಕೂರಬೇಡವೆಂದು, ಕಲಿಸಿದ ತಟ್ಟೆಯ ಎದುರು ಸಪ್ಪೆ ಮುಖ ಹೊತ್ತು ಕಳೆದು ಹೋಗಬೇಡವೆಂದು, ವಿನಾಕಾರಣ ಕಂಬನಿಗರೆದು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ಕಳಂಕ ತರಬೇಡವೆಂದು, ನೀನಿನ್ನು ಸಿಗುವುದು ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ, ಮತ್ತೆಲ್ಲೂ ಹುಡುಕಬೇಡವೆಂದು, ನೀನಿನ್ನು ಇರುಳಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣ ಸಿಗುವ ಆಕಾಶದ ಪಾಲಿನವನು. ನಿನ್ನ ಹೊಳಪಿಗೆ  ಅಡ್ಡಿಯಾಗಬೇಡವೆಂದು... ಪ್ರೀತಿಸಿಕೊಂಡ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದವರೆಗೂ ಜೊತೆಗೆ ಬಾಳಬೇಕೆಂಬ ನಿಯಮವೇನು ಇಲ್ಲವಲ್ಲ. ಸ್ವಾರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಜೀವಂತವೆಂದು..